Studenten
Onderhoud plegen in
studentenhuizen was nou niet bepaald onze favoriete bezigheid. Toch moest ook
daar af en toe het een en ander gebeuren. Deze woonruimte voor studenten bevond
zich op de Keizersgracht alwaar men op het stoepje staande door een meestal op
een kier staande deur naar binnen kon. Door een vrij duistere gang flikkerde
men aan het einde twee treden omlaag de keuken in. Deze keuken was naar onze
begrippen zo onbeschrijfelijk vuil en vies. Gewoon onvoorstelbaar. Het aanrecht
stond boordevol vuil serviesgoed en pannen met onduidelijke etensresten. Alles
zat onder een dikke laag vet. Meestal op vrijdag was er een Surinaamse
schoonmaakster aanwezig, die verwoede pogingen deed om de berg afwas weg te
werken. In de ‘kelder’ bevond zich een bar met biertap. Ook stond er een oud
bankstel en er lagen wat matrassen in een hoek. Echt een zuip- en neukhol. Ik
heb beroepsmatig meer van dergelijke holen gezien maar dit sloeg alles. Het
stonk er naar verschraald bier en sperma. Dit zaad bevond zich in ruime mate ook
in een bierglas. Wat zich hier in de late uurtjes afgespeeld heeft laat zich
raden. Gelukkig waren wij er alleen om de meest noodzakelijke reparaties te
verrichten. Meestal aan ramen of deuren. Op de bovenverdieping was een douche
en enkele toiletten waarvan een normaal mens geen gebruik zou willen maken.
Bedden waren niet aanwezig, men sliep op matrassen op de grond. Mannen en
vrouwen sliepen met en door elkaar constateerde ik. Gezond, maar toch!
 |
| Keizersgracht met de blauwe lantaarn |
Bekende Nederlanders
Ja, bij
verschillende heb ik gewerkt. De meeste actrices waar ik gewerkt heb woonden in
Oud Zuid, achter of naast het Vondelpark. Zij waren echter niet zo bekend dat
men er dagelijks de mond vol van had. Alhoewel zij geregeld op radio en
televisie te horen en te zien waren. Dat was nog in de tijd dat er toneel op de
televisie uitgezonden werd. Gebeurt ook niet meer. Een bekende acteur uit de
Nederlandse toneel, televisie en filmwereld zal ik niet vergeten omdat hij met
de dochter van mijn eerste baas getrouwd was. Bij Cees kwam ik dan ook geregeld
over de vloer voor verbouwingen. Eerst woonden zij in Amsterdam. Later in Noord-Holland,
in een stolpboerderij. Zij hadden ook een dochtertje. De boerderij werd
regelmatig verbouwd door ons. Zo moest er eens een dakraam geplaatst worden
waardoor men uitkeek over het land. Cees had voor het instuderen van zijn
teksten een vrij uitzicht nodig over de weilanden. Daar werd hij rustig van. Het
was daar echter voor een stadsmens niet uit te houden. Je zag de hele dag
niemand. Nou, alleen de postbode dan. Wij begonnen helemaal tegen onszelf te
praten. Het dorp kwam alleen met de kermis in beweging.
Ook bij een bekende
televisiepresentator heb ik nog enige sporen liggen. Hij woonde met zijn even
bekende partner in het centrum van Amsterdam. Ik heb met ome Willem nog een
mooie draaitrap in zijn huiskamer gemaakt. En een balkenplafond. Ja, Jos zat
daar op een mooie plek in de stad. Helaas is ook Jos niet meer onder ons
Bij de BNer, met de
artiestennaam Manke Nelis, God hebbe ook zijn ziel, heb ik ook nog even
gewerkt. Dat moet dan heel kort geweest zijn want ik herinner mij er bijna
niets meer van. Ik weet wel dat hij met zijn vrouw op de Marnixkade woonde.
Toen ik bij hem werkte was hijzelf niet thuis. Hij had het toen erg druk met
zijn ‘kleine jodeljongen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten