Koffiehuizen

Koffiehuizen

Nu we het er toch over hebben. Bijna elk koffiehuis wat pakweg tussen 1960 en 1980 in Amsterdam open was heeft klandizie van mij gehad. Sloten koffie heb ik en mijn maten achterover geslagen. Soms gepaard gaande met een echte Amsterdamse gehaktbal. We hadden de ochtendschaft van kwart over negen tot half tien en ’s middags van half een tot één uur. Als het erg koud was zaten we ’s morgens zonder het zelf te willen iets langer in de warme zaak. Wat een ellende: zat je net in een goed gesprek kon je weer naar buiten waar de vogeltjes fluiten? Nou, de vogeltjes floten niet hoor. Het was tien graden onder nul! In die koffiehuizen ontstonden vaak felle discussies over wat op de voorpagina van een groot landelijk dagblad gedrukt stond. Het liefst ging ik naar de oude bruine koffiehuizen. Lekker donker en goor. Zoals op de Westermarkt, hoek Jacob van Lennepstraat Bilderdijkstraat, Albert Cuypstraat, Elandsgracht, en vele anderen. En natuurlijk niet te vergeten koffiehuis 1890 op de Amstelveenseweg. Bijna allemaal zijn ze verdwenen, behalve 1890, die zit er nog steeds. Andere koffiehuizen zijn ervoor in de plaats gekomen maar daar heb ik niets mee. Daar wordt te weinig koffie gedronken en teveel gerookt!

Vroeger koffiehuis 1890 nu café bar 1890 aan de Amstelveenseweg

Brouwersgracht

Echte restauraties van particuliere panden zijn zeldzaam omdat deze meestal niet te betalen zijn. Of er moet een fikse subsidie beschikbaar zijn, dan wordt het een andere zaak. Ik heb ze wel meegemaakt maar zoals gezegd zeldzaam. Op de Brouwersgracht hadden we een pand wat geheel opgeknapt is. Ikzelf heb met ome Willem alle bewerkelijke betimmeringen en deuren gemaakt. Aan de werkplaats weliswaar, maar toch. Op het werk zelf zat weer een andere ploeg die de boel op zijn plaats bevestigde. Een echt stuk restauratie.

Geldersekade

Zo ook op de Geldersekade het trappenhuis van een pand gerestaureerd moest worden. Een trappenhuis is erg bewerkelijk, want je komt nergens behoorlijk bij. Overal moet je op een steiger werken, behalve bij de voordeur want dan sta je op de begane grond. Vanaf de steiger konden we ook de peeskamertjes aan de overkant van de kade goed in de gaten houden. De een hield bij hoeveel keer per uur er iemand naar binnen ging. De ander zwaaide regelmatig naar de dames van plezier. En een derde stond regelmatig met zijn duim tussen zijn wijs en middelvinger gebaren te maken. Zo had ook hier een ieder zijn taak!