Dames

Nassaukade

Ook op de Nassaukade, waar je vanuit de huiskamer Domela Nieuwenhuis kon zien staan, moest ik verschillende klusjes doen. De vrouw des huizes was een narrig persoon. Alles moest daar zo goedkoop mogelijk gebeuren. Het mocht absoluut geen geld kosten. Ik moest enkele pluggen hebben maar had ze niet meer. Ik zeg dat zo tegen die mensen. Zegt de vrouw: ‘Ga maar niet naar de ijzerwinkel, ga maar naar jullie werkplaats om pluggen te halen, want die baas van jullie brengt alles apart in rekening. Tenslotte ben ik een prijs met hem overeengekomen en ik ga niets méér betalen, als je dat maar weet.’ Ik zeg: ‘Wie het betaald interesseerd me niet, maar ik zéker niet. Maar ik ga ze nu wel halen bij de dichtstbijzijnde winkel, dat is in ieder geval goedkoper dan ik helemaal naar de zaak ga. Mijn baas zal daar zeker mee instemmen.’ Zegt die vrouw: ‘Jullie zijn allemaal hetzelfde, alles draait bij jullie om geld.’ Ik zeg: ‘Nou niet alles mevrouw, ik kan uw kapstok niet ophangen met twee briefjes van tien maar wel met twee goeie pluggen.’ Tjonge, jonge, jonge!

Nassaukade met uitzicht op Domela Nieuwenhuis

Keizersgracht

Ik werkte eens bij een alleenwonende dame op de Keizersgracht. Een verbouwing van ongeveer 14 dagen of zoiets. Als ik ‘s morgens kwam kreeg ik thee en dan ging de dame naar haar werk. Er moesten door het hele huis verschillende dingen gebeuren. Zo moesten er meerdere legplanken komen in haar slaapkamerkast. In het algemeen zit er maar één plank met een roe in zo’n kast. Er stonden nog wel spullen op de plank dus die haalde ik er af. Tot mijn verbazing waren dat allerlei verschillende dildo’s, nog in de verpakking. Sommige waren uit de verpakking gehaald. Ik dacht nog: ‘dat krijg je als je te lang alleen woont!’ Maar verder heb ik discretie getoond. Ik maakte 5 nieuwe planken in die kast en zette de kunstpenissen netjes naast elkaar op de bovenste plank. ‘Zo, dacht ik, dan ziet ze niet dat ik hier geweest ben?’ Ik heb haar er later ook niet meer over gehoord. Waarschijnlijk vond ze het heel gewoon. Erik, onze elektriciën, moest hier ook nog twee lampjes boven het bed monteren. Maar hij wist niet hoe hoog. ‘Ja, zei onze dame, dan moet ik even op bed gaan liggen, want ik moet er makkelijk bij kunnen als ik ga slapen.’ Dus zij gaat languit op bed liggen met haar armen omhoog bij de muur. Dan zegt zij: ‘Elektriciën kom maar even naast me liggen dan kan de timmerman het even op de muur aftekenen.’ Erik gaat naast haar liggen en graait ook met zijn handen in de lucht. Ik bekeek het tafereel met gemengde gevoelens. Erik moest hard lachen toen ik me over hen heen boog om twee potloodstreepjes op de muur te zetten. ‘Nou jullie redden het wel hé,’ zei ik, en maakte aanstalten om de kamer te verlaten. ‘Nee, hier blijven,’ riep Erik amechtig hijgend overeind komend. De dame glimlachte verleidelijk naar ons en zei: ‘toedeloe, tot vanmiddag,’ en vertrok. ‘Nou Erik wat doen we, zei ik. Blijven we vanmiddag om haar samen op te wachten.’ ‘Wat jij doet moet jij weten, zei Erik, maar ik ben vroeg weg!’

Helmersstraat

Ook een verbouwing in een trappenhuis in de 2e Helmersstraat had een geil tintje. Het was typisch een vrouwtje, dat als manlief de deur uit was en haar zoontje naar school, alle remmen losgooide. Ik en Appie moesten voor onze baas deze klus oplossen. Maar hij vertelde er niet bij dat wij bij de dame in kwestie ook een persoonlijk probleem mochten oplossen. Wij hadden al gauw in de gaten wat voor probleem. Bij de koffie polste ze ons al of we het wel eens gedaan hadden? Ap kreeg een boei, maar kon toch nog vragen of ze vanavond alleen thuis was om het te ervaren. ‘Voor jou altijd, zei ze, maar hoe is het met jou,’ en ze keek mij onbevangen aan. Ik kreeg ook een boei en zei: ‘Ik heb het nog nooit gedaan en ik weet ook niet hoe het moet.’ ‘Dat je dat durft te zeggen, zei ze, meestal vertellen mannen niets over hun sexleven. Maar kom vanavond na 8 uur, dan zal ik jullie alles leren.’ ‘Dat is goed,’ zei Ap en keek mij aan. Ik knikte, net als mijn knieën. Verders bleef ze de hele dag geil. Ap stond beneden te hijsen en ik stond op haar waranda om het spul aan te pakken. Ik bukte me, en ja hoor zij stond achter me, en ik voelde haar punten in mijn rug prikken. ‘Nu niet, zei ik, denk om de buren.’ Ap zag het ook en riep: ‘We zijn nu met andere dingen bezig wijffie, laat ons met rust.’ Wat ze toen zei verbaasde ons allebei. ‘Als jullie nu niet willen dan vanavond ook niet.’ Met andere woorden: pak me nu anders ga ik gillen! Natuurlijk is er verder niets gebeurd, maar je ziet hoe ver het kan gaan of je zelf kan laten gaan.