Kempenaerstraat
Dat je mensen bewust
en onbewust kunt afleggen komt geregeld voor. Zoals het echtpaar in de Kempenaerstraat.
Deze mensen gingen in hun slaapkamer over tot een door zeer velen geliefde
sport. Deze sport werd dan spiernaakt met de gordijnen open beoefend. Terwijl
aan de andere kant van de straat op ons bouwwerk mensen bezig waren. Je kan mij
niet vertellen dat deze mensen blind waren! Zoals wij naar binnen konden kijken
konden zij naar buiten kijken. Het maakt eigenlijk niet uit, het schouwspel
blijft fascinerend.
Van Breestraat
In de Van Breestraat
bevond zich een instelling die internationaal studenten in de theologie
begeleidde. Alles ademde daar een katholieke sfeer. Er was ook een heuse kapel
aanwezig waar op elk tijdstip van de dag wel enkele nonnen zaten te bidden. Ik
was met Jan V. en Appie ergens in het gebouw aan het werk. Je moest daar
letterlijk een doek om je hamer doen want lawaai was uit den boze. Telkens als
er in een muur geboord was moest je je eigen verontschuldigen dat er lawaai
gemaakt was. Iemand van de leiding vroeg ons in de middag een houten schotje
onder het spreekgestoelte weg te halen voor de elektriciën, want er was iets
mis met de geluidsinstallatie van de kapel. Appie ging samen met Jan V. naar
beneden en openden voorzichtig de deur naar de kapel. Er zaten maar drie nonnen
te bidden, dus het was rustig. Jan V. dook onder het spreekgestoelte en begon
uit het schot enkele schroeven te verwijderen. Appie moest hem bijlichten met
een looplamp want er was een chronisch tekort aan licht in deze ruimte en
helemáál onder het katheder. Appie had de lamp in zijn linkerhand en zat
ondertussen met zijn rechterhand met enkele knoppen te spelen. Schijnbaar lukte
het niet helemaal want Jan V. begon luid hoorbaar te hijgen en te kuchen. Ap
had per ongeluk de geluidsinstallatie aangezet maar kon hem niet zo gauw weer
afzetten. ‘Godverdomme, ik krijg die rotschroef er niet uit’ klonk het luid
door de kapel. Ap keek naar de nonnen. Twee nonnen verwijderden zich direct uit
de kapel. De derde non tuitte haar lippen en siste ‘wat is er aan de hand’.
Mijn kollega heeft het moeilijk, fluisterde Ap. ‘Beheerst u zich een beetje’,
siste de non weer. ‘Ja, ja,’ zei Ap. Ondertussen kwam Jan V. overeind en
stootte zijn hoofd tegen de onderkant van het spreekgestoelte. Weer klonk het
‘Godv…’. ‘Uw vocabulaire is wel erg beperkt’ zei de non en liep de kapel uit. ‘Heb
je nou je zin’ zei Ap tegen Jan V. ‘Je hebt iedereen weggejaagd met je gevloek.’
Jan V. wreef over zijn hoofd en zei: ‘Maar jij bent toch niet bang voor me!’
Opgetekend uit de
mond van Appie.
Ruysdaelstraat
In de toren van de
Oud Katholieke kerk in de Ruysdaelstraat was ook het een en ander te doen. Hier
moesten enige vlonders vernieuwd worden. Ook enige ramen werden nagekeken. In
de keuken van het woonhuis moest een nieuwe deur. In dat huis woonde meneer en
mevrouw Pastoor? Dat deze pastoor getrouwd was en kinderen had, daar moest ik
even aan wennen. Maar goed, verschil moet er zijn. Wie van wie afgescheiden is
laat ik ook even in het midden?
 |
| kerk in de Ruysdaelstraat |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten