Koffie met wodka

P.C. Hooftstraat

Alweer in de P.C. Hooftstraat tegenover de al genoemde schoenenzaak zat of zit een zaak in antieke sieraden. De eigenaren lieten de woning daarboven helemaal verbouwen. Zelf woonden ze al jaren beneden achter de zaak. Dus waarschijnlijk was er toen genoeg gespaard om over te gaan tot aktie. Daar kwam ook een vracht puin uit. De ene na de andere container werd voor de deur gezet en door ons tot de nok toe gevuld; meestal tot een meter boven de rand. Met ons werkte een elekriciënsbaas(je) genaamd Erik. Mijn zoon Edward heeft hem daar enkele weken geholpen. Edward zit ook in de elektra. Echter niet in de bouwwereld. Toch was het voor hem een welkome afleiding en hij was gewoon in loondienst. We waren op de tweede verdieping bezig toen enige oude elektraleidingen weggesloopt moesten worden. Ik zei tegen Erik: ‘Ik draai de stoppen er even uit.’ ‘Dat hoeft niet, zei Erik die op een trap stond, dat doen we makkelijker.’ Hij hield even de rode en de groene draden in een doos tegen elkaar, de vonken vlogen in het rond. ‘Zo, hier staat geen spanning meer op, riep Erik. Slopen die handel!’ Zo leer je iemand toch niet het elektravak.

Russisch consulaat

Op het Russisch consulaat aan het Museumplein moest enig onderhoudswerk gedaan worden. Ik dacht dat het enige klemmende deuren en ramen betrof. Ik ging daar heen met een maatje. We meldden ons in een kantoortje bij de achterdeur. Ik zeg: ‘Wij komen timmerski met hamerski.’ Zij keken ons bedroefd aan, en ons werd duidelijk gemaakt dat dat niet grappig was. Het was nog in de tijd dat de koude oorlog nog volop bezig was. Ik bood mijn excuses aan en vroeg wat dán de bedoeling was. We moesten op verschillende kamers op de bovenste verdieping de ramen nazien, want ze klemden als de neten. En dat gebeurde onder het toezicht van een bewaker, die ons zijdelings in de gaten hield. Waarom weet ik niet. Misschien waren ze bang dat we de Amerikanen (het Amerikaans consulaat ligt er pal naast) zouden inlichten over de deplorabele toestand van hun pand. In de keuken mochten we koffie drinken. Koffie mét of zónder wodka. Wij kozen voor koffie mét wodka! En de hoeveelheid wodka moest je zelf toevoegen. Dus.

Russisch consulaat aan het Museumplein

Rietveldakademie

Op de Rietveldakademie aan de Frederik Roeskestraat zijn ook nog enige sporen van mij terug te vinden. Daar werden op een verdieping alle deuren vernieuwd. Uiteraard met het nodige hang en sluitwerk. Dat was eigenlijk wel een leuke klus. Hiervan herinner ik me niet zo veel meer. Ja, deuren. Oké, deuren?