Van Ostadestraat

Van Ostadestraat

Ook hadden we een Italiaanse huisjesmelker als klant. Bij hem moest ook alles voor niks. Een van zijn panden in de van Ostadestraat was door krakers bezet. Maar alleen de bovenverdiepingen. Het huis en de 1e verdieping werden legaal bewoond. De krakers stookten vuurtjes in de kamers boven, dus dan is het gauw afgelopen. Na waarschuwingen van de brandweer, werd het hele pand door de krakers ingenomen en gebarricadeerd. De ontruiming door de politie was nabij. Mijn baas had zich ook bij de gemeente opgegeven om bij calamiteiten een  dichtspijkerploeg in te zetten. Nou dat hebben we geweten. De hele buurt stond op stelten. Op een dag moesten we ons met 5 man paraat houden in de buurt van het pand. Er zou ontruimd worden. Nadat we op het dichtbij gelegen politiebureau koffie hadden gedronken stelden we ons op een strategisch punt, tegenover het pand op. Beneden kwamen ze er niet in, alles was dichtgelast met bedspiralen. Toen werd er met een kraan een container met ME naar boven gehesen. Dat ging beter. Boven in het dak werd met bijlen een gat gehakt waardoor zich enige helden lieten zakken. Daar werden de krakers gearresteerd en met dezelfde container naar beneden gehaald. Sommige ME’ers zagen er uit als een pasgeschilderde Karel Appel, door de hun toegeworpen plastic zakjes met verf! Toen moest het trappenhuis nog van alle barricaden ontdaan worden. Dat duurde enige tijd. Uiteindelijk mochten we er in om de hele voorkant van het pand dicht te schroeven met underlymend platen. Alle ruiten waren gesneuveld en de trapdeur was aan spaanders gehakt met bijlen. Lekker dan.

Onder alle bedrijven door stond daar een bekende verslaggever van het radiostation Stad, later AT5, de slag in de van Ostadestraat te verslaan. Dat deed hij met volle overgave. Met name bij de diverse publieke vrouwen aan de overkant van de straat. Zij konden in vol ornaat hun verhaal aan hem kwijt.

De Italiaanse eigenaar was woest. Misschien was of kon hij zich niet verzekeren tegen dit geweld. Hij riep, ik verkoop mijn panden en ik vertrek weer naar Italië. Hij was geruïneerd zei hij tegen ons. Maar even later hoorden we van hemzelf dat hij in Noord-Italië nog een groot hotel had staan. We kregen zelfs een folder, met het hotel, de accommodatie en adres, van hem. Met vakanties waren we hartelijk welkom! Dus dat geruïneerd zijn viel nog al mee. Maar hij vond dat hij in Nederland geen rechten had, alleen maar plichten. Daar waren we het roerend mee eens?

Van Ostadestraat 4

Regels en vorstverlet

Er zijn veel winters geweest dat ik, en niet ik alleen, bij flinke vrieskou buiten stonden te werken. Dat was in de tijd dat de bonden nog geen grote mond hadden. Als je al eens klaagde, dan informeerden ze eerst hoelang het werk nog duurde. Als dat niet lang was dan moest je je maar schikken in de omstandigheden zoals die er lagen. Want om voor een paar dagen een heel werk plat te leggen, nee dat was slecht voor hun imago. Als je bij je baas over vorstverlet begon werd je beleefd maar krachtig uitgelachen. Voor maar enkele van de 10 werklieden moest meestal vorstverletpremie worden betaald. Dus als deze mensen naar huis waren gestuurd, (meestal de metselaars) moesten de overgebleven slemielen zoveel mogelijk hun werk afmaken! Nou lekker dan met 10 graden onder nul!

Tegenwoordig mag je met 4 graden onder nul je hamer neerleggen. Tenminste dat staat in de CAO. Maar als je je hamer neergelegd heb wil dat niet zeggen dat je naar huis mag om je te warmen! Nee, je wordt dan meestal ‘binnen’ te werk gesteld. Daar zijn de omstandigheden meestal even beroerd als buiten. In ieder geval is het even koud. Dus dat schiet niet op.

Ik wil hiermee zeggen dat al die regels in de bouw eigenlijk een lachertje zijn. Er is één regel, en er zijn tien manieren om ze te omzeilen! Hoe wil je dat controleren. En er komen steeds meer regels bij. Net zo lang tot er niet meer te werken valt. Er komt nog eens een tijd dat we meer regels hebben dan werk. Maar dan krijgen we het tijdperk van het terugdraaien van al deze regels. En dat kan dan ook weer jaren duren voor je van de steiger valt omdat er geen, ha, ha, steigerdelen meer opliggen!