Kalverstraat
Samen met ome Willem
hebben we een fotohandel op de hoek van de Kalverstraat en het Muntplein
verbouwd. Nu een zaak in en voor scheepsbenodigdheden. Deze winkel was zo hoog
dat er een tussenverdieping in gezet moest worden. Tevens moesten er etalages
gemaakt worden. En dat alles terwijl de verkoop gewoon door moest gaan. Je
stond daar in een onnatuurlijke houding in de etalage te werken terwijl er
verschillende mensen buiten in een deuk lagen. Je stond er gewoon de hele dag
te kijk. We zaten ook te schaften in de etalage. En wat je dan voorbij ziet
lopen is niet normaal. Nee, in de Kalverstraat lopen bijna geen ‘normale’
mensen. Dat durf ik wel te stellen. En nu, na vele jaren, loop ik nog wel eens
door deze straat. Maar de stelling van toen is nog steeds van kracht? Als je
nagaat dat er in die jaren tussen Scheveningen en Den Helder zeker 5 of 6
psychiatrische inrichtingen gesloten zijn, moet je je afvragen waar al de
patiënten gebleven zijn! Juist ja, die lopen in de Kalverstraat.
P.C.Hooftstraat
En dan de
schoenenzaak in de P.C. Hooftstraat. Gemaakt door ome Willem en Jan, staat er
aan de andere kant van het zachtboardplafond. Deze zeer Engels aandoende zaak
was gespecialiseerd in aangepaste schoenen. Had je platvoeten of hamertenen,
dan kon je daar terecht. De eigenaar sprak ook met een Engels accent. Hij zag er
ook uit als een arristocraat. Heel typisch. De hele inrichting van deze zaak is
onze schuld geweest. Ja, ik kwam toen elke dag in de P.C. Hooft, maar jammer
genoeg niet om inkopen te doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten