Heinekenbrouwerij
In de voormalige
Heinekenbrouwerij aan de stadhouderskade heb ik en mijn kollega’s ook heel wat
voetsporen liggen. Ikzelf, Appie, Theo en Hans. stonden onze uitvoerder Martin
in goeie en slechte tijden bij. Eerst bij de verbouwing tot het Heineken
Learning Centre en later bij de verbouwing naar het Heineken Experiënce. Twee
gigantische verbouwingen die tesamen toch de uitstraling van Heineken in de
wereld moesten bevestigen.
Maar ik kan niet
zeggen dat het voor ons nu zo’n mooi werk was. Het was er koud, tochtig en
vochtig. De ruimtes waar je in werkte waren heel hoog. Dus veel werk moest op
een rolsteiger gebeuren. Bij de tweede verbouwing in de catacomben van het
inmense gebouw was het helemaal afzien. Daar hing een penetrante geur van
verschraald bier. Aan alles wat je aanraakte zat een vettige koek van een stof
die ik zo gauw niet thuis kan brengen. Ik heb dit werk niet tot het einde
meegemaakt en daar was ik niet rouwig om.
Windroosplein
(Wittenburg)
Een
kinderdagverblijf realiseren in één helft van een historisch pand op het
Windroosplein was een mooie klus. Samen met Cor, Johan en diverse andere
hoekstenen uit het bedrijf. Zo’n klus begint altijd met het nodige sloopwerk.
De begane grond was hier toch zo’n 5.80 mtr. hoog. Hier en daar moesten
tussenverdiepingen aangebracht worden. Deze werden later als slaapkamers voor
de hele kleintjes ingericht. Aan de straatkant kwamen brede gleuven in de gevel
die dienden voor het uitzicht naar buiten. Alles op kleuterooghoogte, zodat,
als ze naar buiten keken Papa of Mama aan zagen komen. De vloer van de
bovenverdieping moest verhoogd worden, zodat ook hier de kleuters ongehinderd
naar buiten konden kijken. Die verhoogde vloer kwam toch zo’n 60 cm hoger dan de oude
vloer. Dat gebeurde met blokken piepschuim, die wogen bijna niets. Een hele
vrachtwagen vol. Ik zei nog tegen Cor: ik heb zelden zulk zwaar werk gedaan?
Ook toiletjes voor de kinderen werden zowel beneden als boven gerealiseerd. Aan
de achterkant van het gebouw kwam beneden een grote keuken en op de
tussenverdieping nog een speelruimte. Boven op de 1e verdieping
enkele kantoortjes. Op de binnenplaats, grenzend aan het water van het
Binnen-IJ, moest een hek komen. Een kindvriendelijk hek, waar de kids niet
door- of overheen konden komen. De rest werd ingedeeld als buitenspeelplaats
met zandbak en glijbaan. Ik noem dit allemaal op omdat ik in elke ruimte wel
mijn sporen heb liggen. Ik vond dit een heel groot en nuttig werk.
Boven was ook nog
een enorme zolder, waar we een schaftruimte voor het stelletje ongeregeld
gemaakt hebben. Op het schuine dak? dronken we soms koffie en hadden tevens uitzicht
op Sail 2000. Maar we maakten er geen gewoonte van want de zitruimte daar was
zeer beperkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten