Hout en ijzer

Overtoom

We hadden een houtleverancier aan het begin van de Overtoom zitten. Namen noem ik niet, maar hij was wereldberoemd om zijn kromme hout. Daar kwamen we geregeld hout en platen halen. Als de ochtendschaft daar bezig was gingen we zelf maar vast wat laden. Dan zochten we natuurlijk (vuren)hout uit, wat het meest recht was. De kromme delen lieten we liggen. En dat waren er wat, mijn God wat een rotzooi! Helemaal onder aan de stapel lagen de meest rechte delen. Dat deze zaak nog zo lang bestaan heeft is voor mij een kompleet raadsel. Je moet toch iets knaps leveren als je klanten wil houden? Maar waarschijnlijk konden zij er ook niets tegen beginnen. Als je behoorlijk recht hout had gehaald moest je het snel naar de plaats van bestemming brengen anders wilden ze het daar ook niet meer hebben, weer vanwege de ronde vorm!

Houthaven

Groothandels in hout zaten bijna allemaal in de Houthaven. Ik kwam daar meer dan geregeld. Er zat een houthandel die alleen grenenhout leverde. Het rook er altijd lekker naar hars en omgehakte bomen. Ook hier moest je zoeken naar hout met zo min mogelijk noesten of anders zo klein mogelijke noesten of kwasten. Grenenhout wordt veel gebruikt voor puien, ramen en deuren. Even verder zat een groothandel in hardhout. Hier mochten we het hout niet zelf uitsorteren maar je mocht wel meelopen om te zien wat je kreeg. Bij hardhout is het belangrijk dat het zo veel mogelijk rechtdradig is, dus niet te warrig, en geen kwasten! Hardhout wordt gebruikt voor buitendeuren en andere meest niet geschilderde betimmeringen. Verder zaten er nog wat bedrijven waar we materiaal van betrokken, zoals platen en kozijnen. Kortom, voor een timmerman, een ideale plek om boodschappen te doen.

IJzerwinkel

Voor ijzerwaren moest je natuurlijk naar, jawel, de ijzerwinkel. Dat klinkt nu heel ouderwets. Nu ga je naar een bouwmarkt. Wat een verschil. Ik weet dat ik geregeld in een ijzerzaakje kwam aan het eind van de Overtoom. Je stond dan voor een heuse toonbank je bestelling te prevelen. Er werd dan ook nog aandachtig naar je geluisterd. Twee schroeven van die en die maat en een half pond drie kwarts nageltjes met verloren kop? Dat werd dan afgewogen in een koperen schaaltje. Als ik er aan terug denk dan worden mijn ogen nog vochtig. Wat was dat toch mooi, dat je bediend werd op je wenken. Dat was in die goeie ouwe tijd. De meeste verkopers kon je bij de voornaam noemen, je zag ze bijna elke dag. Toen dit soort zaakjes verdwenen, kwam je dezelfde mensen nog wel eens bij andere, groter opgezette, zaken tegen. Maar meestal verdwenen deze mensen geruisloos in de vut of de zaak ging op in 
een groter geheel en dan zag je ze ook niet meer.

Een van onze houtleveranciers zat in dit pand op de Overtoom. Wat opviel was dat het geen afgesloten achtergevel bezat. Van boven was het wel van een dak voorzien. Al met al een tochtig hol, maar voor opgeslagen hout weer een ideale ruimte om te bewaren.