Schrootjes
Nog later kreeg je
de schrootjesplafonds, ook met messing en groef. Ook dit was frustrerend werk,
want het duurde uren voor je zo'n plafond helemaal dicht had.
De schrootjes werden
meestal met spijkertjes vastgezet. Gegarandeerd dat er deuken in de schrootjes
werden geslagen. Die deukjes van de hamer moesten dan met water uitgebet?
worden. De deuk werd dan natgemaakt en op die plek zette het hout uit zodat de
deuk minder zichtbaar was. Dat was alles. Maar je probeerde toch zo min
mogelijk deuken te slaan. Tevens was dit soort werk zeer vermoeiend want alles
moest boven het hoofd gebeuren. Ga maar eens een uur met je handen boven je
hoofd staan, laat staan een hele dag.
Systeemplafonds
Uiteindelijk kreeg
je de systeemplafonds. Maar die werden door speciale plafondboeren gemonteerd.
Gelukkig daar waren we ook vanaf! Maar niet van het werken boven je hoofd. Dat
blijft, want een huis bouw je niet van boven naar beneden. Afbreken wel. Deze
laatste kunst verstaan de meeste mensen? Soms moesten we zelf nog wel eens een
klein systeemplafond maken maar de grotere plafonds werden altijd uitbesteed. En
deze bevonden zich bijna altijd in fabriekshallen of winkels. In woonhuizen kwamen
de gespoten plafonds in zwang. Aangebracht door de stukadoor die moest
investeren in een mortel spuitmachine. Wij, de timmerlieden waren wel content
met deze nieuwe ontwikkelingen. Het enige nadeel voor ons was dat als er nu
iets tegen het plafond gemonteerd moest worden je een goeie klopboor nodig had
om het spul aan het beton te bevestigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten