Zachtboard plafonds
Veel, heel veel
plafonds heb ik met ome Willem gemaakt. En dan heb ik het over de ouderwetse
zachtboard plafonds. ‘In den beginne’ werden de zachtboardplaten tegen een
regelwerk gelijmd. Meestal lelijke en gescheurde gestukadoorde plafonds werden
door ons van regel of tengelwerk voorzien op de maat van de zachtboardplaten.
Daarna werden de tengels door middel van een lijmroller van een latexlijm
voorzien. Dan moest je de platen van lijm voorzien met een andere roller of
gewoon met een kwast. Dat moest snel gebeuren anders was de lijm te droog voor
de lijm op de tengels! Als dat zo was kon je alles weer opnieuw insmeren. Een,
op zich, zeer frustrerend karwei. Maar als je eenmaal de routine van dit soort
werk onder de knie hebt, dan gaat het fluitend. Maar dat is met alles wat je
duizend keer doet. Ome Willem werd altijd nerveus als alles ingesmeerd was met
lijm en de plaat boven ons hoofd precies tegen de vorige plaat geplaatst moest
worden. Daarna moest de plaat aangedrukt worden op de tengel. Als alles goed
verliep hoorde je Willem niet, maar, o wee, als hij iets scheef zat dan waren
de rapen gaar? Ome Willem vloekte nooit, maar het woord ‘klootzak’ kwam er dan
uit als water uit een slang. Verder was het een aardige vent alleen hij moest
vergif lusten!
Visitekaartje
Als de
zachtboardplaten pás gemaakt waren, werden door ons op de achterkant van één
plaat de voornamen genoteerd, de datum, en het bedrijf werd genoemd. Dat was
vaste prik. Waarom weet ik niet. Want de namen zag je nooit meer terug als de
plaat tegen het plafond zat. Dus reclame kon je het ook niet noemen. Het was
eigenlijk een soort visitekaartje dat je achterliet, alleen onzichtbaar? Ja,
niemand wilde dat soort visitekaartjes op de zichtkant van de plaat. Ik zie het
al voor me. Ome Willem en zijn maatje Jan hebben dit plafond gemaakt, hoezee,
hoezee, bouwbedrijf Huppelekee!! Niemand zit daarop te wachten. Het was een
soort erkenning voor jezelf. Want van je baas hoefde je geen erkenning te
verwachten. Die gaf alleen blijk van herkenning als hij je 's morgens weer zag.
Messing en groef
Later kreeg je wit
voorgespoten platen met messing en groef. Dat ging veel sneller en het was een mooier
gezicht. Maar je moest nóg precies werken. Als je een rij platen gemonteerd had
met een nietmachine en je had ze iets te veel in elkaar geklopt dan paste de
volgende rij niet meer. Dan waren de rapen bij ome Willem helemaal gaar. Want
soms moest er dan een hele rij weer opnieuw ingezet worden. Honderden zo niet
duizenden platen zijn door onze gewassen handen gegaan. De platen waren wit
gespoten dus eerst handen wassen. Anders kreeg je gegarandeerd zwarte vingers
aan de randen en dat zag je meteen. Je had ook altijd een schoon gummetje in je
gereedschapkist om een enkele vergeten zwarte vinger weg te gummen! Ikzelf heb
van nature droge vingers, maar sommige mensen hebben vingers als sponsen! Als
je die een hand geeft ben je drijfnat. Nu, deze mensen zijn dus niet geschikt
om dit soort plafonds te monteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten